“Ver Sacrum” – Ekspozite personale e artistit Genti Tavanxhiu, Muzeu Sistini, Castignano (AP), Itali
“Ver Sacrum” (Pranverë e shenjtë) është ekspozita e katërt personale e artistit Genti Tavanxhiu gjatë vitit 2020. Ekspozita u hap në qendrën muzeale të artit të shenjtë Castignano (AP), në zemër të kodrave Picene, me 31 Tetori 2020 deri më 7 Janar 2021.
Gjatë kësaj ekspozite Artisti Genti Tavanxhiu prezantoj koleksionin e tij të vjeshtës 2020,një seri e pikturash të pabotuara dhe mjaft interesante, një cikël i veprave që kapërcejnë pertej emocionit shpirtëror.
Duke u nisur nga një pikturë e artistit El Greco, qe gjendet pikerisht ne kete muze, artisti shqiptar Genti Tavanxhiu gjeti frymëzimin për të krijuar një vepër të re të tij, e cila u ekspozua për publikun krahas asaj të EL Greco.
Figurat, në veçanti ato në koopertinën e El Greco, të përbërë nga natyra të ndryshme, të tilla si engjëlli i së mirës, të ndriçuar nga thyerja e ngjyrave, në të cilat tiparet e përmbledhura janë zbehur me qëllim për të treguar më mirë natyrën e çështjes, dhe pastaj zbresin në anën tjetër, ku engjëlli i së keqes i përbërë nga ngjyrat e një kozmosi në kaos, duke rënë në trishtim, përshkruan në imagjinatë dy anët e kundërta me figurën dramatike dhe qendrore të Jezusit, të zbuluar nga kompozimi, gati për t’u shndërruar në një dimension hyjnor, por akoma të fuqishëm, i hartuar me shenja të dhunshme për të përshkruar më mirë atë që ndodhi, me një pikë qendrore vizuale të pranive përmes një loje shikimesh.
Me pas shikojmë punët e tjera si vepra Madona në Shkodër, ku artisti i bën homazhe qytetit të tij të lindjes duke rishikuar plotësisht formën dhe përmbajtjen e imazhit ku zhvillohet një skemë e tij me koncepte estetike krejtësisht të reja dhe revolucionare në artin figurativ, dhe vazhdon me Magdalenën një pikturë e koduar plot simbolikë, duke përfunduar me një seri veprash me temë me madhësi dhe forma të pazakonta.
Ndikimi vizual i këtyre punimeve në madhësi është sigurisht i fortë pasi është një shpërthim ngjyrash. Konceptuar dhe dizajnuar për një arsye specifike që rikthen vëmendjen tek Arti i Shenjtë me një prirje bashkëkohore, duke aplikuar një regjistër krejtësisht personal të një karakteri mesdhetar. Duke parë detajet që duken të vështira në shikim të parë, zbulon vëmendjen e artistit për detajet shpirtërore të veprës.që ju shikojnë kondensojnë në mënyrë të vendosur krijojnë ndjesinë e afërsisë me veprën.
Prania e një entiteti qendror si një udhëheqës vizual përfshin një reflektim të thellë. Të pasura me misticizëm, marrëdhënie të një gjeometrie të shenjtë, lutje që nxisin procesin e punës në shpirtërore dhe më pas shkojnë me imagjinatë drejt botës magjike Platonike, “Timaeus”, e përbërë nga dy botë, e sipërmja me ide dhe e poshtmja e materies në një konflikt shumëvjeçar, i drejtuar me mjeshtëri nga Demiurgos, figura qendrore e krijuesit që i është referuar gjithmonë Artistit.
Një çlirim nga kanunet për një estetikë të re devocionale, imazhe që lidhen me emocione të lashta dhe aktuale, një hapësirë piktoreske që merr erë përsiatjeje, art që bëhet shprehje e dashurisë, na lejon të gjejmë veten dhe të humbasim në mënyrë të pashpjegueshme në të njëjtën kohë. Arti është unik dhe na bën ta shohim botën nga një këndvështrim tjetër. Na zhvillon imagjinatën duke na dhuruar momente lumturie.
